آیا خودداری مضر است؟

مساله جنسی و مشکلات مربوط به آن جزو اصول زندگی بوده و باید بهر طریقی که ممکن است در این باره گفتگو کرد و نسل جوان را با اصول صحیح آن آشنا ساخت، نخست باید گفت آیا جلوگیری از فعالیت جنسی، خودداری کامل محسوب می شود یا خیر؟
چون خودداری کامل در همه اشخاص امکان پذیر نمی باشد بخصوص در طبقه جوان و کسانی که توانسته اند خودداری کامل داشته باشند، بطور حتم دچار بیماری عدم قدرت یا عدم فعالیت غدد جنسی شده اند ولی ممکن است کسانی جلو جریاینات و میل جنسی خود را سد نموده و از مقاربت احتراز نمایند، لیکن این غریزه از طریق دیگری تامین می گردد، خوابهای شبانه و غیره.
بر اثر آزمایشات دقیقی که دانشمندان نموده اند مسلم شده است که 90% از پسران پس از شروع بلوغ تمایلات جنسی خود را بروز داده اند و چون نیروی قدرت در سنین جوانی بیشتر است بنابراین خودداری بطور کامل امکان پذیر نیست و از طرفی در چند سل اخیر این حقیقت نیز مسلو شده است که خودداری دائمی با صحت مزاج و سلامتی و عقل منافات دارد از طرفی هستند کسانی که وضع جسمی و ساختمان آنها امکان خودداری را نمی دهد و استاندارد جنسی برای همه یکسان نیست، زیرا اگر این استاندارد برای افرادی راحت باشد امکان دارد برای افرادی هم غیر از این باشد.
بسیار مشاهده شده است کسانی در اثر سرکوبی امیال جنسی دچار ناراحتی روحی و جسمی زیادی شده اند بنابراین اثرات این جلوگیری در افراد مختلف متفاوت می باشد و از طرف دیگر مصرف دارو برای جلوگیری از فعالیت غدد بدن بطور قطع مضر است. تنها توصیه ما آنست که چنانچه مایلید از افراط و تحریکات به دور باشید سعی کنید همیشه اوقات فراغت خود را به نحوی بگذرانید که کمتر به فکر مسایل جنسی بیفتید.
منبع : پاسخ به مسائل ، ناگفته های جنسی و زناشویی – مترجم : محمدرضا دژکام